Өткенде бір кездескенде әйелім телеарнада жүргізуші деп өздеріңізге мақтанып ем ғой. Бірақ, онікі басқа қазақша, менікі басқа қазақша екенін де айтқам. Сонымен қойшы, үй болған соң, туыс-туған, дос-жаран, ұжым, құда-жекжат бар. Бастарын бір қосып жіберейік деп дастарқан жайдық.
Қонақтар біртіндеп келе бастады. Күліп күтіп алып, шетінен төрге оздырып жатырмыз. Бәйбішем ас үй мен қонақ үйдің арасында шауып жүр. Арасында сөзге араласып:
– Көктемнің ерте шыққанын диқандар жақсылыққа балап отыр, – деді.
«Е, аяғына дейін осы бағыттан адаспаса абырой болар еді» деп, мен алаңдаулымын. Әдетте, әр жастағы адамдар жинала қалса, әңгіме бір ізге түскенге дейін білмесе де саясатты шиырлап өтеді ғой. Біздің қонақтар да сол тарапты бетке алғанда құйындатып бәйбішем кірді. Қолы бос емес, шайға деген тәттілерді көтеріп алыпты. Дегенмен, ауызы бос.
«Саясат дегенде «Рухани жаңғыруды» атап айту керек. Осы қадамы арқылы Елбасымыз халыққа тағы жақындай түсті» деді. Деді де ас үйге қарай зу ете қалды.
«О, тоба! Не қатыныма бойым үйренейін деді. Не телеарналары бір сауатты редактор алды! Бағана көктем жайында… Енді саясат туралы… Бас-аяғы бүтін, түсінікті сөйлемдер!»
Біз дұрыс есептемедік пе, екі-үш мейман көлденең ілесе келді ме, әлде, он адам шақырсаң, кем дегенде екеуі келмей қалады деген арам ойымыз іске аспады ма, әйтеуір, екі адамға орын жетпей қалды. Амал жоқ, төменгі жастау дегендер бір орындыққа екіден мінгесіп отырды. Алдында қолайсыз көрінгенмен ол да ұмытылып, әңгіме «Қайтсек экономикамызды шарықтатамызға» келіп қалғанда шәугім-шәйнегін көтеріп бәйбішем кірді. Кірсе кіре берсін ғой. Күнде кіріп жүрген жері. Күнде көтеріп жүрген шәугім-шәйнегі. Тып-тыныш кіріп, тып-тыныш көтеріп жүре бермей, жаңағы мінгесіп отырғандарға:
– Сіздерге құлау қаупі төніп тұрған жоқ па? – деді. Аналар бір-біріне қарап мелшиді де қалды. Олар есін жиям дегенше мен қазақшаға аударып үлгердім:
– «Қысылып қалмай, сыйысып, еркін отырсыздар ма», дейді, – деп.
Үрпиіп қалған меймандардың бетіне қан жүгіріп, «Жоқ, жоқ, бәрі жақсы» деген соң әңгіме қайта қызды. Бағанағыдай емес, кішкене еркінси бастаған қазақтар саясат пен экономиканы өте жоғары деңгейге көтеріп тастап, тоқал мәселесіне көшкен.
Оған төмендеу отырған, жастау келіншектер «Мә, бұл тақырып үлкен мінберлерде, үлкен ағалар арасында ғана айтыла ма десек…» деп эмоцияға ерік бере бастағанда әлгі біздің мыңболғыр, ойбай, мың болмасын, осының өзіне ие бола алмай отырмыз, қуырдағын көтеріп жетіп келмесі бар ма? Обалы не керек, диктор болмағанда, тәп-тәуір қатын!
– Жемесеңдер дер кезінде ас-ауқатты, дәрігерлер деп отыр ауырасыңдар. Ұсынып отыр бұл ақпараттарды нақты мәліметтерге тиісті мамандар сүйеніп!
Үйреніп қалған құда-жекжат ештеңеге алаңдамай тамаққа бас қойған. Енді араласа бастағандар бәйбішеме үркіп бір қарады да, «Аударып берші» дегендей маған жәутеңдеді. Айналайындар-ай, мен не дейін, негізі бүгінгі ауа райы жаға ұстатты!
Қанағат ӘБІЛҚАЙЫР